Eindelijk aangekomen in de zon kan ons Italiaanse avontuur beginnen.
En dat valt niet tegen (de temperatuur dan).
Waar we wel even aan moeten wennen is de camping zelf, waar het lijkt alsof heel Italie besloten heeft juist hier vakantie te komen vieren. Er staan dan ook nagenoeg geen andere nationaliteiten en onze (italiaanse) buren zijn op z’n zachtst gezegd goed te horen.
De plek is i.i.g. prima, en na een dag lang reizen besluiten we de eerste dagen op én rond de camping door te brengen, een kleine expeditie per fiets naar de supermarkt en dichtstbijzijnde stad(je) daarop uitgezonderd.
Arona blijkt een aardig plaatsje aan het meer te zijn, met een leuk centrum, een paar fijne winkelstraatjes en een mooi park aan het water waar we besluiten tot een kleine picknick/lunch.
Ook blijkt Arona een station te hebben, en dus besluiten we met de trein naar Milaan te rijden om daar eens een kijkje te nemen.
Kijk zeker even naar die bijzondere Lavazza automaat, maar wij kiezen toch maar even voor de stations-restauratie waar een kopje koffie vers voor ons gemaakt wordt. de interpretatie van vertrektijden is zoals verwacht op z’n Italiaans, dus hebben we tijd genoeg… maar uiteindelijk zal alles wel goed komen.
Milaan is Milaan, en behalve de imposante Cathedraal en het naast gelegen winkelcentrum, had het ook net zo goed Wenen, Parijs of Amsterdam kunnen zijn. Prima voor een dagje, maar dan ook wel weer gezien en gedaan.
Na zo’n dag Milaan, doen we weer even ‘rustig’ aan, klein stukje fietsen, broodje halen voor de lunch… maar wat zullen we daar op doen ?
Wat dacht je van een lekker gebakken eitje met tomaat en wat kruiden ? … het antwoord van Nic. kan ik inmiddels raden.
Net zoals het antwoord op de vraag : (zo lekker in de zon wandelend) heb je misschien geen trek in een lekker ijsje ?
… en zo komen we de vakantie wel door denk ik 😉